4. Shanghai hypothese
Schrijver: | | Chris Lamquet |
Tekenaar: | | Chris Lamquet |
Jaar: | | 2003 |
Volgens Olga zou het allemaal zo simpel kunnen zijn. Ze zou een heerlijke tijd kunnen hebben, als ze haar dagen kon verdelen tussen Crayfish en Alvin Norge, haar zwarte en haar blanke vriendje, die haar laten kennismaken met de verschillende facetten van het leven in New York. Elk op zijn eigen manier.
Alles loopt dus op rolletjes voor Olga, de illegale Russin die bijna het leven verloor toen ze Norge beschermde tegen politiekogels. Ze heeft haar "green card", een dak boven haar hoofd, minnaars en, last but not least, vast werk! Niet al te dik betaald, dat werk, maar zeker niet alledaags: het beschilderen van de muren van het apenhuis in de dierentuin van de Bronx. Het betekent dat ze hele dagen met bussen latex loopt te klungelen onder het wantrouwige oog van Deedee, een vrouwtjesgorilla die door de Noord-Amerikaanse winter zwaarmoedig is geworden. En prikkelbaar.
Alleen, tja, het leven is zoals het is: rampzalig! Vooral wanneer een oud gasfornuis in het gezicht van Crayfish ontploft en hem verminkt. Vooral wanneer Alvin Norge doet wat hij niet laten kan. Wat wil zeggen dat hij zijn eigen leven en dat van anderen verziekt met computervirussen, met Lucy de fractale baby en ander volstrekt onbegrijpelijk cybergedoe. Toen ze voor het laatst iets van Norge heeft vernomen, was hij in Dubai. Ook hij is getroffen door een vreemde oogziekte die zich als een kruitspoor over de hele planeet verspreidt. De media noemen het "het syndroom van Shanghai". Als je erdoor aangestoken wordt, schijnt je blikveld zich te vullen met flonkerende vierkantjes. Ze zeggen daarom dat je gezichtsvermogen pixeliseert.